- ιεροφόρος
- ἱεροφόρος, -ονδιάφ. τ. τού ἱεραφόρος*.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)-* + -φόρος (< φέρω), πρβλ. αρωματο-φόρος, σωματο-φόρος].
Dictionary of Greek. 2013.
ιεροφόρος
Look at other dictionaries:
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek
ιεραφόρος — ἱεραφόρος και ἱεροφόρος, ον (Α) αυτός που μεταφέρει ιερά σκεύη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερά, πληθ. τού ιερόν + φόρος (< φέρω), πρβλ. ζωνο φόρος, κωνο φόρος] … Dictionary of Greek
